با طفل آنچه جنبش گهواره از صائب تبریزی غزل 4201

1 با طفل آنچه جنبش گهواره می‌کند بی‌طاقتی به این دل آواره می‌کند

2 ای عشق غافلی که جدا از حضور تو آسودگی چه با من بیچاره می‌کند

3 از زخم خار نیست غمی تازه روی را گل نوشخند با دل صد پاره می‌کند

4 دل ساده کن ز نقش که نظاره کتاب خاک سیه به کاسه نظاره می‌کند

5 آرام زیر چرخ مجو کاین طمع ترا از شهربند عافیت آواره می‌کند

6 دندانه گشت و در دل سخت تو ره نیافت آهی که رخنه در جگر خاره می‌کند

7 سیر شرر به سوخته صائب نکرده است با مردم آنچه گردش سیّاره می‌کند