1 با طره او مشک ختا دود کبابی است با چهره او صورت چین موج سرابی است

2 با شوخی آن چشم، رم چشم غزالان در دیده صاحب نظران پرده خوابی است

3 چشم است سراپا که به رخسار تو نو شد هر شاخ گلی را که به کف جام شرابی است

4 می نوش و برافروز که شاخ گل سیراب هنگامه پر شور ترا سیخ کبابی است

5 در دلبری اندام تو کم نیست ز رخسار هر بند قبای تو مرا بند نقابی است

6 روزی است که خط مشق پریشان کند آغاز مکتوب مرا از تو گر امید جوابی است

7 از هر نگه ما و تو چون پرده برافتد پوشیده و سربسته سؤالی و جوابی است

8 در دیده من جوهر بیرحمی شمشیر از سوختگی سایه بید و لب آبی است

9 دستی که به احسان، فلک خشک گشاید در دیده روشن گوهران موج سرابی است

10 پیداست که تا چند بود خانه نگهدار صائب که درین بحر پرآشوب حبابی است