1 هر که دارد با پریزادان معنی خلوتی همچو مارش می گزد هر حلقه جمعیتی

2 در بساط هر که باشد ساغری از خون دل کی چو مینا سر فرود آرد به هر کیفیتی؟

3 فقر اگر فرمانروای عالم ایجاد نیست از چه می گیرند شاهان از فقیران همتی؟

4 خارخار سیر گلشن نیست در خاطر مرا کز دل بی مدعا در سینه دارم جنتی

5 بخت شور ما ز اشک لاله گون شرمنده نیست بر زمین شور باران را نباشد منتی

6 می توانستیم کردن سایلان را بی نیاز گر سخن در عهد ما می داشت قدر و قیمتی

7 چون ندانم آیه رحمت خط سبز ترا؟ کز برای دفع ارباب هوس شد تبتی

8 زهر در زیر نگین چون سبزه باشد زیر سنگ چون لب لعل تو نوخط شد به اندک فرصتی؟

9 شکر کز جمعیت خاطر پریشان نیستم نیست صائب گر مرا چون دیگران جمعیتی