راست آزرده کی از زخم زبان از صائب تبریزی غزل 3282

1 راست آزرده کی از زخم زبان می‌گردد؟ تیر کج باعث آرام نشان می‌گردد

2 برق اگر پای درین وادی خونخوار نهد از نفس سوختگی سنگ نشان می‌گردد

3 نفس کج‌رو ز نصیحت ننهد پای به راه تیر کج راست کی از زور کمان می‌گردد؟

4 دولت سنگدلان را نبود استقرار سیل از کوه به تعجیل روان می‌گردد

5 شمع در جامه فانوس نماند پنهان هرچه در دل بود از جبهه عیان می‌گردد

6 در طلب باش که از گرمی صحرای طلب پای پر آبله از دیده‌‌وران می‌گردد

7 روزگاری است که از رهگذر ناسازی سنگ اطفال به دیوانه گران می‌گردد

8 بس که خون می‌خورد از خار درین سبز چمن زر به کف گل ز پی باد خزان می‌گردد

9 می‌شود حرص هم از جمع زر و سیم غنی تشنه سیراب اگر از ریگ روان می‌گردد

10 می‌نمایند به انگشت چو ماه عیدش قسمت هرکه ز گردون لب نان می‌گردد

11 گرد کلفت ز دل صاف کشان می‌چیند هرکه در میکده از دُردکشان می‌گردد

12 سرخ‌رو سر زند از خاک به محشر صائب هرکه از جمله خونابه‌کشان می‌گردد