به اشک درد دل خود نوشته از صائب تبریزی غزل 5767

1 به اشک درد دل خود نوشته سر دادیم خط نجات به مرغان نامه بر دادیم

2 ز عشق جان تهیدست را غنی کردیم ز بوی گل به صبا توشه سفر دادیم

3 خزان سنگدل از مشت خون ما نگذشت چو گل اگرچه زر سرخ با سپر دادیم

4 ز ما دعا برسانید میفروشان را که ما قرار به خونابه جگر دادیم

5 خمار هستی ما آب تیغ می شکند عبث به پیر خرابات دردسر دادیم

6 کدام تار به مضراب مطربان تن داد؟ به این نشاط که ما رگ به نیشتر دادیم

7 همان ز شرم کرم سرفکنده ایم چو بید چو نخل در عوض سنگ اگر چه بر دادیم

8 به جان مضایقه با دوستان چگونه کنیم؟ چو گل به دشمن خونخوار خویش سر دادیم

9 تریم چون صدف از ابرو همتش صائب اگر چه در عوض قطره اش گهر دادیم