1 از غم زلف تو در دام بلا افتادیم چه هوا در سر ما بود و کجا افتادیم

2 بوی پیراهن مصریم که از بی قیدی در گریبان گل و جیب صبا افتادیم

3 پوست بر پیکر ارباب جنون زندان است سستی ماست که در بند قبا افتادیم

4 همچنان منتظر سرزنش خار و خسیم گر چه چون آبله در هر ته پا افتادیم

5 خضر توفیق بود تشنه تنها گردان بی سبب در عقب راهنما افتادیم

6 تکیه بر عقل مکن پیش زنخدان بتان که درین چاه مکرر به عصا افتادیم

7 موجه سبزه زنگار گذشت از سر ما تا از آن آینه رخسار جدا افتادیم

8 صائب افسانه زلفش به جنون انجامید در کجا بود حکایت، به کجا افتادیم