از تلخی می ساغر ما باک از صائب تبریزی غزل 4355

1 از تلخی می ساغر ما باک ندارد این حوصله را هیچ کف خاک ندارد

2 گردن مکش از تیغ که این خانه تاریک راهی به جز از روزن فتراک ندارد

3 تلخی بنه از سر که ندارد خطر از تیغ آن قبه خشخاش که تریاک ندارد

4 در قلزم هستی نشود مخزن گوهر هر کس دهن خود چو صدف پاک ندارد

5 از دل گره غم نگشاید می گلرنگ از گریه گشایش گره تاک ندارد

6 دایم ز دل خویش بود رزق حریصان قارون به کف از گنج به جز خاک ندارد

7 هم محمل لیلی نشود ناله زارش هر کس چو جرس سینه صد چاک ندارد

8 در کام نهنگ ودهن شیر گریزد صائب سر این مردم بیباک ندارد