پیچ و تاب آن کمر با موی از صائب تبریزی غزل 1314

1 پیچ و تاب آن کمر با موی آتش دیده نیست مصرع پیچیده زلف این قدر پیچیده نیست

2 یک دل آسوده نتوان یافت در این نه صدف در محیط آفرینش گوهر سنجیده نیست

3 فارغند از دار و گیر آرزو آزادگان سرو را بیمی ز خار از دامن برچیده نیست

4 سینه گرم از دلم آرام و طاقت برده است دانه را آسودگی در تابه تفسیده نیست

5 می توان در شیر خالص، موی را بی پرده دید سینه صافان را اگر عیبی بود پوشیده نیست

6 از تصنع معنی برجسته نازل می شود هیچ عیبی شعر را چون لفظ بر هم چیده نیست

7 از دل شوریده، حرف عاقلان جستن خطاست ربط را کاری به اوراق ز هم پاشیده نیست

8 تن به هر تشریف ناقص کی دهد نفس شریف؟ کعبه را صائب نظر بر جامه پوشیده نیست