کلفت ز چرخ دیدهٔ بیدار از صائب تبریزی غزل 4109

1 کلفت ز چرخ دیدهٔ بیدار می‌کشد روزن ز دود بیشتر آزار می‌کشد

2 زحمت درین بساط به قدر بصیرت است سوزن ز پای راهروان خار می‌کشد

3 از بس گَزیده شد دلم از گفتگوی خلق خود را به گوشهٔ دهن مار می‌کشد

4 بی‌نقش شو که آینهٔ روی آن نگار از طوطیان گرانی زنگار می‌کشد

5 هموار زود می‌شود از نقش دل‌پذیر هر سختیی که تیشه ز کهسار می‌کشد

6 خواهد چنین بلند شدن گر غبار خط آخر میان ما و تو دیوار می‌کشد

7 از عشق ناگزیر بود حسن بی‌نیاز حسن یوسف چه نازها ز خریدار می‌کشد

8 ایمن ز کج‌روان نتوان شد به هیچ حال خط بر زمین ز رفتن خود مار می‌کشد

9 خواری است قسمت گل بی‌خار بیشتر صائب ز حسن خلق خود آزار می‌کشد