این غافلان که دست به پیمانه از صائب تبریزی غزل 4156

1 این غافلان که دست به پیمانه می‌برند از چشم شیر شمع به کاشانه می‌برند

2 جان چون کمال یافت نمانند در بدن انگور چون رسید به میخانه می‌برند

3 چندین هزار ملک سلیمان به باد رفت موران همان به خانه خود دانه می‌برند

4 گردون ستم به خانه خرابان فزون کند جای خراج گنج ز ویرانه می‌برند

5 نتوان شمرد دشمن خونخوار را ضعیف مردان به مور حمله شیرانه می‌برند

6 میزان عدل میل به یک سو نمی‌کند عشاق فیض کعبه ز بتخانه می‌برند

7 صائب جماعتی که به صورت مقیدند لذت کجا ز معنی بیگانه می‌برند