بردار دل ز عالم خاکی، صفا از صائب تبریزی غزل 919

1 بردار دل ز عالم خاکی، صفا طلب از تنگنای جسم برون آ، هوا طلب

2 در جستجوی خانه در بسته است فیض از فکر یار غنچه شو آنگه صبا طلب

3 روشن نمی شود دل تاریک از آفتاب این روشنایی از نفس گرم ما طلب

4 بیگانه شو ز هر چه به جز گفتگوی اوست دیگر ز ما بیا سخن آشنا طلب

5 هر جا نظر ز دوری ره خیرگی کند از گرد راه گرمروان توتیا طلب

6 دنیا و آخرت چه بود پیش جود حق؟ همت بلند دار و ازو هر دو را طلب

7 نتوان به بی نشان ز نشان گر چه راه برد دست از طلب مدار و همان نقش پا طلب

8 پیدا نشد کسی که درین راه گم نشد گم شو ز خود نخست، دگر رهنما طلب

9 صائب دعای بی اثران با اثر بود مگذار اثر ز خویش، اثر از دعا طلب