لاله روشنگر چشم و دل سودایی از صائب تبریزی غزل 1435

1 لاله روشنگر چشم و دل سودایی ماست دیدن سوختگان سرمه بینایی ماست

2 شد تهی دامن صحرای ملامت از سنگ عشق بیرحم همان در پی رسوایی ماست

3 چشم دیوانه نگاهان ادب آموز شده است این چه شرم است که با لیلی صحرایی ماست

4 خار در دیده ارباب هوس می شکند ورنه خط جوهر آیینه بینایی ماست

5 کوهکن کیست که با ما طرف بحث شود؟ بیستون سنگ کم پله رسوایی ماست

6 نوبر شکوه نکرد از دل آزرده ما دل بیرحم فلک داغ شکیبایی ماست

7 شوخ چشمی که کند زیر و زبر عالم را نقش دیوار پریخانه تنهایی ماست

8 بوی گل را نتوان در گره شبنم بست چشم خونبار، کباب دل هر جایی ماست

9 می گشاید رگ الماس به مژگان صائب شوخ چشمی که نهان در دل شیدایی ماست