حاصل دنیای فانی جز غم از صائب تبریزی غزل 1282

1 حاصل دنیای فانی جز غم و تشویش نیست مد عمر جاودانش آه حسرت بیش نیست

2 پشه تا بر دیده من خواب شیرین تلخ کرد گشت معلومم که نوش این جهان بی نیش نیست

3 تخم حاجتمندی دنیا به قدر آرزوست هر که را در دل نباشد آرزو درویش نیست

4 کوشش بی جذبه نتواند به مقصد راه برد ورنه در راه طلب از من کسی در پیش نیست

5 زان ز حرف راست لب بستم که غیر از آه سرد در بساط سینه صبح صداقت کیش نیست

6 دیگران را گر به حال خویش می آرد خودی بیخودان را لشکر بیگانه ای جز خویش نیست

7 شعر خود صائب مخوان بر مردم کوتاه بین دیر می یابد سخن را هر که دوراندیش نیست