بی‌روی دل گره ز زبان وا از صائب تبریزی غزل 4289

1 بی‌روی دل گره ز زبان وا نمی‌شود طوطی ز پشت آینه گویا نمی‌شود

2 چندان که گرد محمل لیلی است در نظر مجنون غبار خاطر صحرا نمی‌شود

3 زاهد چگونه از سر فردوس بگذرد کودک حریف ذوق تماشا نمی‌شود

4 دیوانگی است چاره دل چون گرفته شد این قفل از کلید دگر وا نمی‌شود

5 زنجیر کرد جذبه خاشاک برق را افسون عجز ماست که گیرا نمی‌شود

6 دل صاف ساز، معنی باریک را ببین ماه نو از غبار هویدا نمی‌شود

7 غافل مشو ز گوشه ابروی التفات سی شب هلال عید هویدا نمی‌شود

8 داری اگر طمع که شوی پادشاه وقت این بی‌گدایی در دل‌ها نمی‌شود

9 از زهدان خشک، رسایی طمع مدار سیل ضعیف واصل دریا نمی‌شود

10 چون گوشه‌ای نگیرد از ابنای روزگار صائب حریف مردم دنیا نمی‌شود