دل در آن زلف کمندانداز از صائب تبریزی غزل 2362

1 دل در آن زلف کمندانداز خود را جمع کرد کبک من در چنگل شهباز خود را جمع کرد

2 از قفس بال و پر ما را گشادی گر نشد اینقدر شد کز پی پرواز خود را جمع کرد

3 بوی گل شد زیر چندین پرده رسوای جهان در دل صدپاره ام چون راز خود را جمع کرد؟

4 غنچه شو کزآفت گلچین سر خود را رهاند هر گلی کز بیم دست انداز خود را جمع کرد

5 نیست در دریای بی آرام کشتی را قرار چون توان در عالم ناساز خود را جمع کرد؟

6 راز صائب در زمان بیخودی رسوا نشد بوی می در شیشه سرباز خود را جمع کرد