دل میان چار عنصر تن به از صائب تبریزی غزل 1184

1 دل میان چار عنصر تن به سختی داده ای است دانه در آسیای چار سنگ افتاده ای است

2 خرده جان مقدس در تن خاکی نهاد موری از دست سلیمان بر زمین افتاده ای است

3 نیست چون سرو و صنوبر حاصلش جز بار دل در ریاض آفرینش هر کجا آزاده ای است

4 پیش ارباب بصیرت کز ته کار آگهند گرمی این سرد مهران دوزخ آماده ای است

5 نیست حق جویندگان را دیده باریک بین ورنه هر خاری درین وادی به مقصد جاده ای است

6 بر سر حرف آورد صائب مرا دلهای پاک چون قلم باغ و بهار من زمین ساده ای است