دامن صحرای وحشت خاک دامنگیر از صائب تبریزی غزل 952

1 دامن صحرای وحشت خاک دامنگیر ماست حلقه چشم غزالان حلقه زنجیر ماست

2 در نظر واکردنی بیرون ز گردون می رویم چون شرار شوخ، مجمر عاجز تسخیر ماست

3 از هوس هر دم به رنگی جلوه آرا می شویم از پر طاوس، گویا خامه تصویر ماست

4 از قناعت دستگاه شکر می گردد وسیع کاسه گردون پر از نعمت ز چشم سیر ماست

5 دانه ای کز دام افزون است در گیرندگی پیش ارباب بصیرت سبحه تزویر ماست

6 بحر تا سیلاب را صافی نسازد بحر نیست هر که ما را در جوانی پیر سازد، پیر ماست

7 نیست دربست و گشاد خویش ما را اختیار بهله دست قضا سرپنجه تدبیر ماست

8 یک سر مو نیست صائب کوتهی در زلف یار دوری این راه از کوتاهی شبگیر ماست