آب حیوان دید لعلت را و از صائب تبریزی غزل 2376

1 آب حیوان دید لعلت را و ایمان تازه کرد از دهان موج بیتابانه صد خمیازه کرد

2 از پریشان گردی گلشن زهم پاشیده بود دام، اوراق پر و بال مرا شیرازه کرد

3 خنده شادی چه می جویی درین ماتم سرا؟ گل تمامی عمر خود را صرف یک خمیازه کرد

4 شرکت فیض شهادت بر نتابد رشک عشق کشتن پرویز داغ کوهکن را تازه کرد

5 طوق زنار گلوی قمریان را پاره ساخت سرو پیش قد موزون تو ایمان تازه کرد

6 با بزرگان باش صائب تا شود نامت بلند خم فلاطون را درین عالم بلندآوازه کرد

7 پیش ازین هر چند شهرت داشت در ملک عراق سیر ملک هند صائب را بلندآوازه کرد