مرا ز دور تماشای خط یار از صائب تبریزی غزل 1690

1 مرا ز دور تماشای خط یار بس است که برگ عیش جنون، بویی از بهار بس است

2 ز حسن، دعوی خون نیست شیوه عاشق که خونبهای حنا، پای بوس یار بس است

3 نظر به ناز و نعیم وصال نیست مرا که مزدکار من از عشق، ذوق کار بس است

4 مرا ملاحظه از ترکتاز گردون نیست که خاکساری من، گرد من حصار بس است

5 قدم به کلبه من رنجه گو نسازد یار مرا ز وعده او، ذوق انتظار بس است

6 شکار اگر چه درین پهن دشت بسیارست مرا گرفتن عبرت ز روزگار بس است

7 برای زیر و زبر کردن بنای شکیب سبک عنانی آن زلف تابدار بس است

8 لوای همت عالی ز نه سپهر گذشت پی شکستن این قلب، یک سوار بس است

9 درین بساط، من تیره بخت را صائب چو داغ لاله ز خون جگر حصار بس است