نرم نرم از خلق ناهموار از صائب تبریزی غزل 1352

1 نرم نرم از خلق ناهموار می باید گذشت بی صدای پا ازین کهسار می باید گذشت

2 تا درین محفل نفس چون نی توانی راست کرد برگ می باید فشاند، از بار می باید گذشت

3 جسم خاکی بر نمی دارد عمارت همچو سیل از سر تعمیر این دیوار می باید گذشت

4 نیست صحرای علایق جای آرام و قرار دامن افشان زین ره پر خار می باید گذشت

5 پاس فقر از شور چشمان بر فقیران لازم است تند و تلخ از دولت بیدار می باید گذشت

6 نازپروردان مشرب را غرور دیگرست چون به مستان می رسی هشیار می باید گذشت

7 دامن گنج گهر آسان نمی آید به دست گام اول از دهان مار می باید گذشت

8 نیست چون چشم بتان صحت دل افگار را از سر تدبیر این بیمار می باید گذشت

9 فکر در دنیای بی حاصل جنون می آورد صائب از اندیشه بسیار می باید گذشت