خواب غفلت شد گران از بس از صائب تبریزی غزل 185

1 خواب غفلت شد گران از بس ز خودبینی مرا سیل نتواند ز جا کندن ز سنگینی مرا

2 بود بی رنگی ز آفت جوشن داودیم تخته مشق شکستن کرد رنگینی مرا

3 تا درین گلشن پر و بالم چو طوطی سبز شد غوطه در زنگ قساوت داد خودبینی مرا

4 شد به من آب حیات از خاکساری خوشگوار کرد دلسرد این سفال از کاسه چینی مرا

5 گر شد از شیرین زبانی قسمت طوطی شکر نیست جز جوش مگس حاصل ز شیرینی مرا

6 دیگران گر انتظار روز محشر می کشند محنت فرداست نقد از عاقبت بینی مرا

7 از حیات رفته صائب حاصل من حسرت است نیست غیر از دست پرخاری ز گلچینی مرا