عمر را کوته نفس‌های پریشان از صائب تبریزی غزل 2559

1 عمر را کوته نفس‌های پریشان می‌کند ختم قرآن را ورق‌گردانی آسان می‌کند

2 خون حنای عید باشد کشتگان عشق را شمع بی‌جا گریه بر خاک شهیدان می‌کند

3 عاشقان را اختیاری نیست در افشای راز عشق در دل کار اخگر در گریبان می‌کند

4 سینه را دل چاک می‌سازد به امید وصال پسته را شوق شکر در پوست خندان می‌کند

5 باده را از بی‌خودان دست تعدی کوته است سیل در معموره چون افتاد طوفان می‌کند

6 می‌شود از جلوه محشر دو بالا حیرتش هرکه را آن سرو خوش‌رفتار حیران می‌کند

7 سینه‌های گرم می‌گردد خنک از آه سرد این سفال تشنه را سیراب، ریحان می‌کند

8 کجروی از مار راه تنگ بیرون می برد تنگدستی نفس کافر را مسلمان می‌کند

9 از زلیخای جهان بگریز کاین بی‌آبرو مصر را بر یوسف بی‌جرم، زندان می‌کند

10 از تن‌آسانی شود هرکس که صائب خرقه‌پوش پای خواب‌آلود پنهان زیر دامان می‌کند