سری راکه سودا ز سامان برآرد از صائب تبریزی غزل 4506

1 سری راکه سودا ز سامان برآرد به یوسف سراز یک گریبان برآرد

2 شود دولت یوسف آن روز صافی که صد چله در کنج زندان برآرد

3 به زندان تن جان مخلد نماند که یوسف سراز چاه کنعان برآرد

4 ازین میوه داران نشد سنگ روزی مگر سرودستی به احسان برآرد

5 ز پیری جوانتر شود آرزوها به صد سالگی حرص دندان برآرد

6 کسی را که درد طلب خضر ره شد ز سنگ سیه آب حیوان برآرد

7 بود پخته نانش چو خورشید تابان تنوری که از خویش طوفان برآرد

8 سپندی است در بزم آتش عذاران ز آتش خلیلی که ریحان برآرد

9 به آسانی آرد برون بیژن از چه کسی کز تنور فلک نان برآرد

10 چو برگ خزان بلبل از شاخ ریزد کجا صائب از سینه افغان برآرد