دیده از عیب کسان در خواب از صائب تبریزی غزل 2786

1 دیده از عیب کسان در خواب چون مخمل کنید چون رسد نوبت به عیب خود، نظر احول کنید

2 باعث رنگینی دیوان محشر می شود چهره از اشک پشیمانی اگر جدول کنید

3 قامت خم چون مه نو در کمین پس خم است زودتر آیینه تاریک خود صیقل کنید

4 پرده ظلمت به قدر روشنی گردد زیاد عالمی بر خود چرا تاریک از مشعل کنید؟

5 تا بود دل در درون سینه بیتابی بجاست این سپند شوخ را بیرون ازین منقل کنید

6 کوته اندیشی است دیدن اول هر کار را در مآل کارها اندیشه از اول کنید

7 دردسر بسیار دارد پاس دلها داشتن شانه آن زلف را زنهار از صندل کنید

8 مشرق خورشید تابان می شود صائب چو صبح سینه خود را به نور صدق اگر صیقل کنید