صیقل آیینه ما گوشه ابروی از صائب تبریزی غزل 958

1 صیقل آیینه ما گوشه ابروی ماست عینک ما چون حباب از کاسه زانوی ماست

2 گر چه در صحرای امکان پای خواب آلوده ایم لامکان پر گرد وحشت از رم آهوی ماست

3 از شبیخون اجل منصور ما را باک نیست دار مانند کمان حلقه بر بازوی ماست

4 از کمینگاه حوادث طبل وحشت خورده ایم کار پیکان می کند هر کس که در پهلوی ماست

5 غنچه سان هر چند سر در جیب خود دزدیده ایم عطسه بی اختیار صبحدم از بوی ماست

6 فکر رنگین از بهار خاطر ما لاله ای است مصرع برجسته سروی از کنار جوی ماست

7 گر چه ما صائب زبان لاف را پیچیده ایم گوش بر هر جا که اندازند گفت و گوی ماست