پاس اندوه دل تنگ نگه می از صائب تبریزی غزل 3325

1 پاس اندوه دل تنگ نگه می دارد شیشه ما طرف سنگ نگه می دارد

2 در زمان دل دیوانه من هر طفلی چون فلاخن به بغل سنگ نگه می دارد

3 بلبل از سیر مقامات ندارد خبری عشق کی پرده آهنگ نگه می دارد؟

4 چون گل از خنده پریشان شود اوراق حواس غنچه را جمع دل تنگ نگه می دارد

5 سنگ کم نیست کسی را که به میزان نظر چون گهر عزت هر سنگ نگه می دارد

6 غرض این است که غیری نکند در دل جای آن که ما را به دل تنگ نگه می دارد

7 شیشه را از خطر سنگ حوادث صائب بیشتر باده گلرنگ نگه می دارد