ز بردباری ما خوار و زار از صائب تبریزی غزل 5734

1 ز بردباری ما خوار و زار شد عالم ز کوه طاقت ما سنگسار شد عالم

2 بس است سلسله جنبان نسیم دریا را ز بیقراری ما بیقرار شد عالم

3 ز گوشه دل خود سر برون نیاوردیم اگر خزان و اگر نوبهار شد عالم

4 بهشت برگ خزان دیده ای است عارف را ز سیر چشمی ما شرمسار شد عالم

5 کدام دست برآمد ز آستین یارب که یک پیاله می بر خمار شد عالم

6 کند فضولی مهمان بخیل را بدخو ز سازگاری ما سازگار شد عالم

7 توان حریف دغا را به نقش کم دل برد ز پاکبازی ما خوش قمار شد عالم

8 کباب سوخته را اشک نیست حیرانم که چون ز خون دلم لاله زار شد عالم

9 نداشت مایه ابر بهار عالم خشک ز تر زبانی ما نوبهار شد عالم

10 ز ناله های جگرسوز خامه صائب چو لاله یک جگر داغدار شد عالم