قسمت ما از بهاران همچو از صائب تبریزی غزل 1190

1 قسمت ما از بهاران همچو گل خمیازه ای است روزی بلبل ز فریاد و فغان آوازه ای است

2 هر گلی را نوبهاری هست در باغ جهان نوبهار ما نظربازان ز روی تازه ای است

3 هر رگ ابری پی جمعیت دردی کشان کز خزان پاشیده اند از یکدگر شیرازه ای است

4 همچو طوق قمری از سرو سهی در بوستان قسمت ما زان قد رعنا همین خمیازه ای است

5 روی شرم آلود را گلگونه ای در کار نیست چهره سیمین بران را شرم بهتر غازه ای است

6 چشم بینش گر گشایی بر سراپای وجود از برای حرف کم گفتن دهن اندازه ای است

7 از خیال آسمان پیما به گلزار سخن مبدعش صائب بود هر جا زمین تازه ای است