سرود مجلس ما جوش مستی از صائب تبریزی غزل 1710

1 سرود مجلس ما جوش مستی ازل است بط شراب در اینجا خروس بی محل است

2 بسا شکست کز او کارها درست شود کلید رزق گدا، پای لنگ و دست شل است

3 ز حال سوختگان بو کجا توانی برد؟ ترا که گل به گریبان و مشک در بغل است

4 جهان چو دیده سوزن بود بر آن غافل که تار و پود حیاتش ز رشته امل است

5 حدیث مرده دلان را به گوش راه مده که رخنه لب این قوم، رخنه اجل است

6 به من که پاکتر از چشم عشقبازانم مدار چرخ مشعبد به مهره دغل است

7 به غیر سایه دیوار خاکساری نیست عمارتی که درین روزگار بی خلل نیست

8 جنون طرازی ما نیست صائب امروزی میان ما و جنون آشنایی ازل است