روی تو غنچه ساخت گل آفتاب از صائب تبریزی غزل 680

1 روی تو غنچه ساخت گل آفتاب را در هم شکست کوکبه ماهتاب را

2 دوری مکن ز صحبت نیکان که می کند گوهر عزیز در نظر خلق آب را

3 پروای رستخیز ندارند راستان روز حساب، عید بود خودحساب را

4 بی عشق خون مرده بود دل به زیر پوست از آتش است گریه خونین کباب را

5 روشندلان ز تیغ زبانند بی نیاز حاجت به شمع نیست شب ماهتاب را

6 صورت پرست فیض ز معنی نمی برد بلبل به جای گل نپرستد گلاب را

7 معنی شود ز نازکی لفظ، دلپذیر در شیشه است جلوه دیگر شراب را

8 هر کس که از خسیس کند مردمی طمع دارد توقع از گل کاغذ گلاب را

9 صائب ز مد عمر اقامت طمع مدار آرام نیست جلوه موج سراب را