در کف هر که بود ساغر می، از صائب تبریزی غزل 1514

1 در کف هر که بود ساغر می، خاتم ازوست هر که در عالم آب است همه عالم ازوست

2 هر که پوشید نظر، گوهر بینایی یافت هر که پرداخت دل از وسوسه جام جم ازوست

3 هوس تخت سلیمان گرهی بر بادست هر که در حلقه انصاف بود خاتم ازوست

4 دم جان بخش همین قسمت روح الله نیست هر که لب از سخن بیهده بندد دم ازوست

5 به من کار فرو بسته کجا پردازد؟ آن که پیشانی گل در گره شبنم ازوست

6 دم همت ز لب خامش پیمانه طلب که درین عهد گلستان کرم را نم ازوست

7 به جز از خامه صائب نتوان داد نشان رگ ابری که همه روی زمین خرم ازوست