1 بر رخ ممکن بود پیوسته گرد احتیاج لازم این نشأه افتاده است درد احتیاج

2 در گذر از عالم امکان که این وحشت سرا بستر بیمار را ماند ز درد احتیاج

3 خرقه اش را بخیه از دندان سگ باشد مدام هر تهیدستی که گردد کوچه گرد احتیاج

4 از فشار قبر بر گوش حدیثی خورده است هر که را در هم نیفشرده است درد احتیاج

5 باغ بر هم خورده را ماند در ایام خزان ساحت روی زمین از رنگ زرد احتیاج

6 در شجاعت آدمی هر چند چون رستم بود می شود چون زال عاجز در نبرد احتیاج

7 می کند گل از نسیم صبح این معنی، که نیست سینه روشندلان بی آه سرد احتیاج

8 بی نیازی سرکشی می آورد، زان لطف حق بندگان را مبتلا سازد به درد احتیاج

9 اغنیا را فرق کردن از فقیران مشکل است بس که صائب عام گردیده است درد احتیاج