دل گشاده من گلستان من از صائب تبریزی غزل 3862

1 دل گشاده من گلستان من باشد سراب من نفس خونچکان من باشد

2 به شرح حال به حرف احتیاج نیست مرا که بوی سوختگی ترجمان من باشد

3 لب سؤال به آب حیات تر نکنم اگر عقیق لبت در دهان من باشد

4 به بال کاغذی از بحرآتشین گذرم حمایت تو اگر پاسبان من باشد

5 نیم زشیشه دلان کز عتاب اندیشم که حرف سخت تو رطل گران من باشد

6 زنارسایی طالع به خاک می افتد اگر خدنگ قضا در کمان من باشد

7 چو زلف سایه بالش فتد شکسته به خاک اگر غذای هما استخوان من باشد

8 ز بوی گل نفسم گلستان شود صائب اگر نسیم سحر مهربان من باشد