موحدان که به لیل ونهار از صائب تبریزی غزل 3897

1 موحدان که به لیل ونهار ساخته اند به یاد زلف ورخ آن نگار ساخته اند

2 به اشک دل خوش ازان روی لاله رنگ کنند به این گلاب ازان گلعذار ساخته اند

3 ز لاله زار تجلی ستاره سوختگان چو لاله با جگر داغدار ساخته اند

4 گشاده اند جگرتشنگان دهان طمع زبس عقیق ترا آبدار ساخته اند

5 به وصل زلف ورخ او رسیدن آسان نیست کلید گنج ز دندان مار ساخته اند

6 به هیچ حیله به آغوش در نمی آیی مگر ترا زنسیم بهار ساخته اند

7 به رنگ شبنم گل برزمین نمی مانند کسان که آینه را بی غبار ساخته اند

8 توانگرند گروهی که خانه خود را زعکس چهره خود زرنگار ساخته اند

9 کمند همت ما نیست نارسا چون موج محیط عشق ترا بی کنار ساخته اند

10 چراغ زنده دلی را که چشم بد مرساد نصیب صائب شب زنده دار ساخته اند