آیینه شو وصال پری طلعتان از صائب تبریزی غزل 920

1 آیینه شو وصال پری طلعتان طلب اول بروب خانه دگر میهمان طلب

2 گلمیخ آستانه عشق است آفتاب هر حاجتی که داری ازین آستان طلب

3 ایمن ز طبع دزد شدن عین غفلت است از صحبت سیاه درونان کران طلب

4 چون سبزه زیر سنگ حوادث چه مانده ای؟ همت ز دست و بازوی رطل گران طلب

5 معیار دوستان دغل روز حاجت است قرضی به رسم تجربه از دوستان طلب

6 رویی ز سنگ و جانی از آهن به هم رسان آنگه بیا و آتش ازین کاروان طلب

7 دست از خرد بشوی و تمنای عشق کن خالی شو از دغل، محک امتحان طلب

8 در ناخن نسیم گشایش نمانده است ای غنچه همت از نفس بلبلان طلب

9 خواهی که جای در دل شکرلبان کنی همت ز کلک صائب شیرین زبان طلب