1 من و راهی که ز سر سنگ نشانش باشد برق خنجر بلد راهروانش باشد

2 کی عنانداری بیتابی ما خواهد کرد؟ آن که از رفتن دل آب روانش باشد

3 از عقیقی است مرا بوسه توقع که سهیل یکی از جمله خونابه کشانش باشد

4 نتوان یافت ز پیچیدگی افکار مرا راه فکر من اگر موی میانش باشد

5 هر که چون جام درین بزم تهی چشم افتاد چشم پیوسته به دست دگرانش باشد

6 سرد مهری چه کند با دل آزاده ما؟ این نه سروی است که پروای خزانش باشد

7 تیر آهش ز دل سنگ ترازو گردد هر که از قامت خم گشته کمانش باشد

8 می برد تربتش از نوحه گران گویایی هر که گنجینه اسرار نهانش باشد

9 از ته دل چقدر خنده تواند کردن؟ نوبهاری که به دنبال، خزانش باشد

10 حسن غافل نشود از دل عاشق صائب که کماندار توجه به نشانش باشد