کو عشق که دودم ز دل تنگ از صائب تبریزی غزل 4334

1 کو عشق که دودم ز دل تنگ برآرد این سوخته تخم از جگر سنگ برآرد

2 دنباله رو محمل او را چه بود حال جایی که جرس ناله به فرسنگ برآرد

3 این نقش که زد ساعد سیمین تو برآب از دست تو دل کس به چه نیرنگ برآرد

4 تدبیر من آهنگ زمین بوس تو دارد تا پرده تقدیر چه آهنگ برآرد

5 پیمانه چو پروانه به گرد تو زند بال از آتش می روی تو چون رنگ برآرد

6 تاب سخن تلخ ندارد دل نازک این آینه از آب گهر زنگ برآرد

7 صائب شرر جان چه کند در تن خاکی چون شعله نفس در جگر سنگ برآرد