برق خاشاک گنه، روزه تابستان از صائب تبریزی غزل 1485

1 برق خاشاک گنه، روزه تابستان است دود این آتش جانسوز به از ریحان است

2 می توان یافت ز سی پاره ماه رمضان آنچه ز اسرار الهی همه در قرآن است

3 هست در غنچه لب بسته این ماه نهان گلستانی که نسیمش نفس رحمان است

4 مشو از عزت این مهر الهی غافل که درین مهر بی گنج گهر پنهان است

5 ماه رویی که شب قدر بود یک خالش در سراپرده ماه رمضان پنهان است

6 میکند روزه ماه رمضان عمر دراز مد انعام درین دفتر و این دیوان است

7 غفلت از تشنگی و گرسنگی کم گردد که لب خشک بر این بند گران سوهان است

8 باش با قد دو تا حلقه این در صائب که مراد دو جهان در خم این چوگان است