1 جان مشتاقان غبار جسم را صرصر بود زودتر آخر شود شمعی که روشنتر بود

2 مردم کوته نظر در انتظار محشرند دیده روشندلان آیینه محشر بود

3 باد هستی را زسر بیرون کن از طوفان مترس بادبان چون جمع سازد خویش را لنگر بود

4 پرده امید باشد ناامیدیهای ما خیمه تبخاله ما بر لب کوثر بود

5 در زمان ما که بیمهری قیامت می کند دامن مادر به طفلان دامن محشر بود

6 بیشتر شکرلبان عهد دشمن پرورند ورنه از خط نسبت طوطی چرا کمتر بود؟

7 نیست صائب راه بر افلاک جان تیره را قسمت خاک است هر دردی که در ساغر بود