-
لایک
-
ذخیره
- شاعر
- عکس نوشته
- ثبت کامنت
- دیگر شعرها
به خط است این نمایان گشته از صائب تبریزی غزل 4939
به خط است این نمایان گشته از طرف بناگوشش
1 به خط است این نمایان گشته از طرف بناگوشش که شد گرد یتیمی سایه افکن درگوشش
2 ز طبل باز گشت حشر هوشش برنمی گردد می آشامی که سازد گردش چشم تو مدهوشش
3 در آن محفل که شمع آن روی حیرت آفرین باشد سپند از جای خود برخاستن گردد فراموشش
4 بهر کس بگذری چون شمع با آن قامت رعنا نمی آید به هم تا حشر چون محراب آغوشش
5 کدامین قلب را از جلوه مستانه برهم زد؟ که کاکل می کشد دست نوازش باز بردوشش
6 به حرف عاشق سرگشته از تمکین نپردازد مگر قلاب خط این پنبه بیرون آرد از گوشش
7 کسی کز جلوه مستانه اوبی خبر گردد به دیوان قیامت آورند از خاک بادوشش
8 صباحت بیش ازین در مشرق امکان نمی باشد که از آب گهر شد بی صفا شیرین بناگوشش
9 عیار گفتگوی او نمی دانم ،همین دانم که در فریاد آرد بوسه را لبهای خاموشش
10 به تمکین خرد بی تابی عاشق نمی سازد من و آن می که خم را پایکوبان می کند جوشش
11 ز وصل آن دهن بردار صائب کام پیش از خط که پی گم می کند در دور خط سرچشمه نوشش
کامنت
