دوام نیست چو ایام گل جوانی از صائب تبریزی غزل 648

1 دوام نیست چو ایام گل جوانی را شتاب خنده برق است شادمانی را

2 مکن به لهو و لعب صرف، نوجوانی را به خاک شوره مریز آب زندگانی را

3 به کلفتی که ز دوران رسد گرفته مباش که گردباد سبک می برد گرانی را

4 به پایداری غم نیست روزگار نشاط شتاب خنده برق است شادمانی را

5 توان ز آینه جبهه سکندر دید سیاه کاسگی آب زندگانی را

6 اگر چه قامت خم کرد طاق نسیانم چنان نشد که فرامش کنم جوانی را

7 قرار در تن خاکی مجو ز جان صائب حضور، پا بر رکاب است کاروانی را