برگ کاهی نیست کشت نابسامان از صائب تبریزی غزل 165

1 برگ کاهی نیست کشت نابسامان مرا خوشه از اشک پشیمانی است دهقان مرا

2 هست از روز ازل با پیچ و تاب آمیزشی چون میان نازک خوبان، رگ جان مرا

3 مزرع امید من از سیر چشمی تازه روست شبنمی سیراب دارد باغ و بستان مرا

4 دیده آیینه از نقش پریشان سیر شد نیست سیری از تماشا چشم حیران مرا

5 فکر شورانگیز من دیوانگی می آورد هست زنجیر جنون شیرازه دیوان مرا

6 بر دل آزاده من فکر مهمان بار نیست از دل خود روزی آماده است مهمان مرا

7 نامه ناشسته نتوان یافت در دیوان حشر گر بیفشارند روز حشر دامان مرا

8 نیست بی داغ جنون صائب دل غم دیده ام هیچ کس بی گل ندارد یاد، بستان مرا