روی تو سوخته است دل لاله از صائب تبریزی غزل 700

1 روی تو سوخته است دل لاله زار را در غنچه کرده است حصاری بهار را

2 برده است جستجوی تو آرامش از جهان از کبک پای کم نبود کوهسار را

3 ظلم است شستن آیه رحمت به آب تیغ متراش زینهار خط مشکبار را

4 شب زنده دار باش که خورشید می دهد در دیده جای، شبنم شب زنده دار را

5 روزی طلب به تیغ زبان کن که نیش برق گوهر فشان کند رگ ابر بهار را

6 از قرب اهل حال شود چوب خشک سبز منصور می کند شجر طور دار را

7 غیرت به سوز عاریتی تن نمی دهد جوهر برآورد ز دل آتش چنار را

8 دور از گهر غبار یتیمی نمی شود نتوان ز یاد برد من خاکسار را

9 دشنام تلخ صائب ازان لب مرا بس است حاجت به نقل نیست می خوشگوار را