1 به کار سینه‌صافان دیده روشن نمی‌آید که نور خانه آیینه از روزن نمی‌آید

2 سرافرازی اگر داری طمع سر در گریبان کش کز این دریا برون کس بی‌فرو رفتن نمی‌آید

3 چه حاصل از سلاح آن را که نبود جوهر ذاتی؟ چو دل محکم نباشد کاری از جوشن نمی‌آید

4 نمی‌سازد نگین دان لعل را بی‌آب از تنگی به افشردن برون خونم از ان دامن نمی‌آید

5 به حال خود نیارد چرب نرمی بی‌دماغان را که اصلاح چراغ کشته از روغن نمی‌آید

6 نگه بی‌دست و پا می‌گردد از روی عرقناکش ز جوش گل تماشایی به این گلشن نمی‌آید

7 مرا گرد یتیمی جزو تن گشته است چون گوهر به رفتن گرد بیرون از سرای من نمی‌آید

8 به زور جذبه دریاست چون سیلاب سیر من مرا از راه برگرداندن از رهزن نمی‌آید

9 به روی سخت گردد از خسیسان خرده‌ای حاصل شرر بیرون ز صلب سنگ بی‌آهن نمی‌آید

10 نگیرد پرده بیگانگی جای عزیزان را علاج چشم من از بوی پیراهن نمی‌آید

11 ز جمعیت نگردد خرده‌بینی کم خسیسان را علاج چشم تنگ مور از خرمن نمی‌آید

12 خطر بسیار دارد راه حق، باریک شو صائب که موسی بی‌عصا در وادی ایمن نمی‌آید