1 ز شور عشق مرا شد دل خراب لذیذ که می شود چو نمکسود شد کباب لذیذ

2 به کام نشائه شناسان شیوه معشوق بود چو تلخی می تلخی عتاب لذیذ

3 ز خط به خوردن خون چشم یار مایل شد که در بهار به مستان بود شراب لذیذ

4 مدار از دل من تیغ آبدار دریغ که هست بر جگر تشنه همچو آب لذیذ

5 غم از عتاب ندارم که در مذاق من است نگاه تند تو چون تلخی شراب لذیذ

6 در آفتاب توان زیر ابر دید دلیر جمال یار بود در ته نقاب لذیذ

7 به وعده های دروغ از تو قانعم که بود به چشم تشنه لبان موجه سراب لذیذ

8 ز خط رقیب شد از حسن یار روگردان که با شعور بود صحبت کتاب لذیذ

9 به چشم آن که به شیرین لبی نظر دارد بود چو شیر و شکر سیر ماهتاب لذیذ

10 جواب خشک ازان لعل آبدار، بود به گوش تشنه لبان چون صدای آب لذیذ

11 ز روی گرم سخن پخته می شود صائب که می شود ثمر خام از آفتاب لذیذ