در سینه های تنگ بود آه از صائب تبریزی غزل 4725

1 در سینه های تنگ بود آه بیشتر یوسف کند طلوع ازین چاه بیشتر

2 چندان که عشق راهزنی بیش می کند رو می نهند خلق به این راه بیشتر

3 شب زنده دارباش که آب حیات فیض دلهای شب بود ز سحرگاه بیشتر

4 زنگار روی آینه رامی کند سیاه کلفت رسد به مردم آگاه بیشتر

5 از خود سبک برآ که درین کهنه آسیا سختی به دانه می رسد از کاه بیشتر

6 درمطلب بلند به سختی توان رسید درکوه پیچ و تاب خورد راه بیشتر

7 دارد نظر به خانه خرابان همیشه عشق ویرانه فیض می برد از ماه بیشتر

8 هر کس که در جبلت او نیست زادگی تغییر وضع می کند از جاه بیشتر

9 صائب ز آفتاب فزون فیض می برد هرچند می خورد دل خود ماه بیشتر