از ششدر جهات، امید نجات از صائب تبریزی غزل 2031

1 از ششدر جهات، امید نجات نیست دربند روزگار، نجات از جهات نیست

2 طفلان مهد خاک ز شیرند بی نصیب این گاهواره گویی از این امهات نیست

3 چون بید هر که تلخی بی حاصلی کشید انجام کار، قسمت او جز نبات نیست

4 از گل به آفتاب جدایی نمی کنیم چون شبنم آشنایی ما بی ثبات نیست

5 جانها ز خط پشت لب یار تازه شد این لطف با سیاهی آب حیات نیست

6 بلبل عبث به خرده گل چشم دوخته است بر هر زری که سال نگردد زکات نیست

7 چشم از جهان بپوش که رخسار زشت را مشاطه ای به از عدم التفات نیست

8 از اعتبار دهر کناری گرفته است صائب حریف دشمنی کاینات نیست