در آتشم ز دیده شوخ ستاره‌ها از صائب تبریزی غزل 798

1 در آتشم ز دیده شوخ ستاره‌ها در هیچ خرمنی نفتد این شراره‌ها!

2 خالی شده است از دل آگاه مهد خاک عیسی‌دمی نمانده درین گاهواره‌ها

3 پهلو ز کار عشق تهی می‌کنند خلق جای ترحم است بر این هیچکاره‌ها

4 جز حرف پوچ، قسمت زاهد ز عشق نیست کف باشد از محیط نصیب کناره‌ها

5 پستی دلیل قرب بود در طریق عشق اینجا پیاده پیش بود از سواره‌ها

6 صحبت غنیمت است به هم چون رسیده‌ایم تا کی دگر به هم رسد این تخته‌پاره‌ها

7 در حسن بی‌تکلف معنی نظاره کن از ره مرو به خال و خط استعاره‌ها

8 صائب نظر سیاه نسازد به هر کتاب فهمیده است هر که زبان اشاره‌ها