در جلوه گاه حسن، سراپای از صائب تبریزی غزل 5042

1 در جلوه گاه حسن، سراپای دیده باش در پیش زنگی آینه زنگ دیده باش

2 در جویبار عقل به لنگر خرام کن در بحر عشق کشتی طوفان رسیده باش

3 در جستجوی خانه در بسته است فیض دایم چو غنچه سر به گریبان کشیده باش

4 ماهی زبان بحر شد از فیض خامشی در بزم اهل حال زبان بریده باش

5 یاد از نگاه گیر طریق سلوک را درعین آشنایی مردم رمیده باش

6 پای گریز، شهپر پرواز دشمن است گر پیش سیل روی آرمیده باش

7 صائب ببند لب ز بد و نیک مردمان در دفتر جهان،سخن ناشنیده باش