ز خال گوشه ابروی یار می از صائب تبریزی غزل 5730

1 ز خال گوشه ابروی یار می ترسم ازین ستاره دنباله دار می ترسم

2 چو مهره در دهن مار می توانم رفت از آن دو سلسله تابدار می ترسم

3 ز رنگ و بوی جهان قانعم به بی برگی خزان گزیده ام از نوبهار می ترسم

4 ز نیش مار به نرمی نمی توان شد امن من از ملایمت روزگار می ترسم

5 شکست دشمن عاجز نه از جوانمردی است ترا گمان که من از نیش خار می ترسم

6 به تنگ حوصلگان بر نمی توان آمد از بحر بیش من از چشمه سار می ترسم

7 مرا ز آتش دوزخ نمی توان ترساند ز شرمساری روز شمار می ترسم

8 ز سیل حادثه از جا نمی روم صائب ز شبنم رخ آن گلعذار می ترسم